Jeśli od tej strony spróbujemy spojrzeć na analizowany tu nurt działań, artystycznych — usytuowanie go w orbicie wpływów myśli da­lekowschodniej stanie się dla nas w pełni prze­konywające.Trzeba by tedy na wybór przez artystów współczesnych przedmiotów z otoczenia po­wszedniego popatrzyć w nowy sposób. Trzeba by i sakralizację tych przedmiotów przez umieszczenie ich w obszarze sztuki potrakto­wać inaczej. Trzeba by im przydać nie tylko inną rolę, ale i szukać dla nich innych obsza­rów odniesienia.Byłoby jednak nieuprawnione sądzić, że wszystkie albo i większość obiektów wybiera­nych przez artystów z potocznej rzeczywistości i przenoszonych w rzeczywistość sztuki to obiekty przeznaczone do medytacji, jak jantry lub kwiat, liść czy źdźbło trawy w rękach mędrca Wschodu, który wie, że wszystko w świecie przedmiotów jest względne, pozorne i przemijające, i może powiedzieć: „Saham” (ja jestem nią) albo „So’ham” (ja jestem nim), bowiem „nie ma różrficy między mną a tobą”.