Miał też przeświadczenie, czego dowodzą niektóre z przytoczonych cyta­tów, o pierwotności idei w stosunku do kształ­tu, w którym znajdzie wyraz. „Kwadrat zmie­nia się — pisał — i tworzy nowe formy, któ­rych elementy podlegają uporządkowaniu w ten czy inny sposób, zgodnie z odczuciem sta­nowiącym pobudkę”.Wydaje się wątpliwe, by ów wielki mistyk, jakim był Malewicz, szukający całkowicie no­wych środków wyrazu dla swej wszelką twór­czość ogarniającej, nadrzędnej idei odczuć, miał dochodzić do bezprzedmiotowej formy wypo­wiedzi poprzez kubizm, jak to sugeruje więk­szość autorów historii sztuki XX stulecia. To prawda, że biorąc udział w 1912 roku wraz z in­nymi futurystami rosyjskimi w wystawie grupy Der Blaue Reiter na zaproszenie Kandinsky’e-go w Monachium, odwiedza również Paryż zapoznaje się z twórczością kubistów.