Sport przyrównuje.się często do teatru. „Największy teatr,XX \wieku”, taki tytuł pojawia, się ‚nieraz w nagłówkach felieto­nów i uczonych rozpraw. Rzadziej znacznie autorzy. poza po­sługiwaniem się pojęciami zapożyczonymi z . teatru  (,’,scena”, „spektakl”, „aktor”,-, „reżyser”, „rola”, itp.) przyglądają się z bliska owemu teatrowi, który służy do efektownych analogii. A^przecież.teatr’— jak sport — bywał bardzo różny.,i zmie­niał. Się W. Czasie.W niniejszym szkicu i ja chcę się pobawić w szukanie analogii. PosJużę się historycznym przypadkiem z dziejów sceny:’ będzie niir- teatr zwany ,dworskim. Teatr, który, działał przy .dworze królewskim czy książęcym,;z niego żył. dla niego przede.wszy­stkim (a czasem wyłącznie) grał.